kavuşan höyük «
130
oluşan kapsamlı bir koleksiyon, mö III. binyıl sonu / erken II. binyılda başlayıp II.
binyılın ortalarına dek devam eden bu süreçte, söz konusu dönem mimarisi ile
ilişkili bir şekilde saptanmıştır. Kavuşan Höyük’te Orta Tunç Çağ tabakalaşması,
üç mimari katman şeklinde belirlenmiştir.
I. Mimari Katman: (mö 18-17. yy.)
Bu evre, Koyu Renk Ağız Kenarlı Portakal Renkli Çanaklar, Kızıl Kahve Boya
Astarlı Mallar, Gri Jezire Malları ve Pişirme Kapları gibi dönemin özgün keramik-
lerinin, yanık ahşap hatıl parçaları ve düşmüş yanık kerpiç bloklar arasında yan-
mış, parçalanmış ve dağılmış olarak bulunduğu, ciddi yangın geçirmiş, bünyesin-
de bir depolama mekanı da içeren iki katlı bir yapı ile temsil edilmektedir
(Resim
13)
.
Salat Tepe, Giricano
veya
Hirbemerdon
’daki çağdaş benzerlerine göre kısmen
daha küçük ölçekli bir yapı olmakla birlikte, höyüğün çevresinde günümüzde de
mevcut olan yüzlerce dönümlük, bereketli tarım arazileri göz önüne alındığında,
Kavuşan Höyük örneğinin işlev açısından söz konusu diğer örneklerden farksız
olmadığı anlaşılır. Nitekim bu yapı da diğer yerleşmelerdekiler gibi, geniş tarım
alanlarını kontrolu altında tutan, artı ürünü depolarında koruyan büyük toprak
sahibinin konutu olmalıdır. Çömleklerin içinden ve yangın sonucu patlayan ba-
zı kaplardan tabanın geneline dağılmış, çoğunluğu buğday, arpa, fiğ ve mercimek
olmak üzere nohut, yoğurt otu ve üzüm çekirdeğine ait karbonlaşmış bitki kalın-
tıları ele geçmiştir.22 Mekanın dış duvarları 1.5 m genişliğinde iken, iç duvarların
genişliği yaklaşık 1 m’dir. Doğal ve beşeri tahribatlar nedeniyle mekan, yaklaşık
100 m
2
’lik bir alan şeklinde açığa çıkarılmıştır.
22 Kavuşan Höyük arkeobotanik çalışmaları, Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji
Bölümü’nden Yrd. Doç. Dr. Cahit Doğan tarafından sürdürülmektedir.
Resim 14
MÖ II. Binyıl kerpiç
mimari