147
kesimlerinden, yapının en az dört odadan oluştuğu anlaşılmaktadır. Mekânın ara
bölme duvarları taş temeller ile birlikte inşa edilmiştir. Ancak kerpiç bir ara böl-
me duvarının varlığı daha sonra ihtiyaç durumuna göre mekânların bölündüğü-
nü göstermektedir. Bu yapının korunmuş en uzun duvarı 10 metre uzunluğunda-
dır. Gerek yapıların içerisindeki dolgudan gerekse taş temelleri üzerinde bulunan
kerpiç bloklardan üst yapının kerpiçten inşa edildiği anlaşılmaktadır. Tabanı yas-
sı taşlarla kaplı bu yapıların odalarında kerpiçten yapılmış tekne benzeri mimari
unsurlar bulunmaktadır. Yapıların dışında ortaya çıkarılan bir fırından anlaşıldı-
ğı üzere, pişirme faaliyetleri yapıların dışında, avlu gibi alanlarda yapılmaktadır.
Orta Tunç Çağ ilk yapı evresine ait mekânlarda izlenen ağır bir yangının izleri, bu
evre yerleşiminin nasıl sonlandığına dair fikir vermektedir.
Orta Tunç Çağ Dönemine ait ikinci inşa evresindeki yapıların büyük bö-
lümü
(Resim 12)
erken evredeki yapıları tahrip edecek biçimde aynı kesime in-
şa edilmiştir. İkinci evrenin diğer yapısı ise bu yapının güney kesiminde yer al-
maktadır.
(Resim 13)
İkinci inşa evresindeki yapılarda taş temel kalınlıkları artmış
ancak temellerin yükseklikleri hemen hemen korunmuştur. Bu inşa evresinde-
ki en önemli değişiklik yapıların tasarımında görülmektedir. Birinci inşa evre-
sindeki yapılardan farklı olarak, ikinci inşa evresinin yapıları genellikle tek oda-
lı olup mekân boyutları büyümüştür. Büyük olan bazı mekânlar 9 x 9 metre
Resim 10
MÖ 2. binyılın ilk yarısına
tarihlenen yapılar.
1...,156,157,158,159,160,161,162,163,164,165 167,168,169,170,171,172,173,174,175,176,...469