Page 428 - Ege Üniversitesi Arkeoloji Kazıları

409

» ege üniversitesi arkeoloji kazıları

sandukalarla defnedilmiş üç gömü açıldı.4

(Resim 8)

Bunlarla birlikte 2005 yılın-

dan itibaren güneydeki şapelinin içinden ve dışından en az üç ayrı kotta, üst üs-

te yapılmış yüzden fazla gömüye rastlandı ve iskeletler antropolojik araştırmalar

için kaldırıldı.

Kadıkalesi’nde tüm sezonların en fazla arkeolojik verisi kilisenin güneybatı-

sına sonradan eklenmiş sarnıçtan sağlanmıştır. Burada ilk kez 2007 yılında çalışıl-

mıştı

(Resim 9)

ve ikinci kez 2009’da mekânlar tamamen temizlendi. Kare planlı

sarnıç yapısı, ortadaki iyon-impost başlıklı bir sütundan yanlara atılmış kemerler-

le dört gözlü olarak biçimlendirilmiştir ve bu haliyle İstanbul’daki Yerebatan v.b.

sarnıçların küçük bir modelidir. Bugün yıkık olan sarnıcın üstü dört kubbemsi

tonoz ile örtülüydü ve kilise ile organik bütünlüğü narteksten dönerek yükselen

basamakların yer aldığı bir merdivenle sağlanmaktaydı. Daha sonraları burası-

nın kapasitesi yetersiz bulunmuş olmalı ki kilisenin dış narteksinin güney birimi

kapatılarak, içi sıvanıp esas sarnıçla birlikte kullanılmıştır. Olasılıkla anıtsal kili-

se kompleksi gibi burası da depremle iş göremez hale gelince, 13. yüzyıl sonların-

dan 14. yüzyıl başlarına değin bir zaman diliminde kilise içine veya çevresine ko-

numlanmış görünen çömlekçi atölyelerinin çöplüğüne (bothros) dönüşmüştür. %

80’i bulan kap-kaçak parçalarının % 70’i sırsız mallara aitti. Sırsız kap-kacak ara-

sında sivri dipleri, yumurtamsı gövdeleri ile çeşitlilik gösteren ve farklı boyutlar-

daki küçük amphoralar, belgelere göre 13. yüzyılda İtalyanlar'ın şarap almalarına

izin verilen Anadolu’daki iki limanından birinin Anaia olduğunu doğrulamaktay-

dı adeta. Civardaki bağların üzümlerinden elde edilen şarap, kalede üretilen amp-

horalarla deniz aşırı yerlere pazarlanıyor olmalıydı. Sarnıçta, 5.000’i aşkın parça

4 Mezarlardan birinde Bizans imparatoru

Ioannes Doukas Vatatsez

’e (1222–1254) ait 17 altın

sikke, bir diğerinde iskeletin boyun kesiminden gelen, piskoposluk atkısının sırma işleme-

lerine ait olabilecek altın iplikler bulundu ki bu da yapı kompleksinin piskopos gömülerini

barındıran piskoposluk ikametgâhı olabileceğini göstermiştir.

Resim 7

2009 kazı sezonu

sonunda bir

giriş avlusu ile

ulaşılan kale

içindeki açmaların

görünümü:

Fotoğrafın sağında

işlikler, solda kare

planlı mescit ve

kilise kompleksi

görülmektedir.