65
BAHAR 2015
ailenin kızı diğer bir ailenin oğlu için
sözle istenir. Kızı vermeye gönüllü
olan aile, yörede ‘damak’ olarak ad-
landırılan motiflerle örülmüş çorabı
göndererek kızın verileceği mesajını
verir. Sinop ilimizdeki Damak moti-
fine benzeyen, Kosova’nın Gora dağ
köylerinde gördüğümüz motifin adı,
‘muska’dır ve o yöre insanı için çok
farklı bir anlam taşımaktadır.
Anadolu ve Balkanlar’ın benzer
geleneklerinden olan “çeyiz yazma”
uygulamasında en yaygın olanı ço-
rap sergileme geleneğidir. Çoraplar,
evlenecek genç kızın çeyizi düğün sı-
rasında, hem kendi ailesinin evinde,
hem de damadın evinde sergilenir.
Anadolu ve Balkanlar’da çoraplar
hakkında yaptığımız araştırmalardan
çıkardığımız sonuçlar:
El örgüsü köylü çoraplarının
sağladığı yarar dışında iletişim aracı
olduğu da görülür. Motifleri, renkleri
sessiz konuşan bir dil gibidir.
Üretildiği kültür çerçevesinde her
renge her motife bir anlam yüklen-
miştir.
Çorap örgücülüğü gençler için
temel eğitim sayılır. İleride dokuya-
cağı halı, kilim ve benzeri sanatlar
için bir ön eğitimdir.
Çorap motiflerinde içinde yaşanı-
lan doğanın dört mevsim günün yir-
mi dört saatinde değişen renklerin,
çiçeklerin, hayvanların ve ağaçların
sevgiyle üretilen stilize resimlerini
görürüz.
Çorap örücülüğü türkülere de
yansımıştır.
“Kızılcıklar oldu mu
Senelere doldu mu
Gönderdiğim çoraplar
Ayağına oldu mu” örneğinde de
olduğu gibi.
Çorap örmek esinlenmektir, yara-
tıcılıktır, sanattır, sevgidir, armonidir.
Özet olarak kendini ifade etmektir.
Sivas köylerinde küçük ağa adı
verilen çoraplar bekarlar için, büyük
ağa adı verilenler de evliler içindir.
Kahya, çoban, muhtar çoraplarından
tanınırlar. Onbaşı, çavuş nişanı adı
