78
79
YAZ 2010
Biraz gölgede, biraz sessiz
kalmış bir ilçe Bayındır. Adeta
Torbalı, Ödemiş ve Tire arasında
sıkışmış kalmış bir yer. Küçük Men-
deres ovasının verimli topraklarını
paylaşan ilçelerden biri. Tarım ve
hayvancılık temel üretim etkinliği.
Özellikle zeytincilik çok gelişmiş.
Önemli bir kültürel mirasa sahip
aslında. Çeşitli, tarihsel dönemler-
de farklı uygarlıklara ev sahipliği
yapmış. Farklı inançlar ve kültürle-
rin yan yana yaşadığına yönelik çok
sayıda esere rastlamak mümkün.
Ancak son dönemlerde Ba-
yındır ismi çiçekçilikle anılır hale
gelmiş. Bayındır geçen ay gerçek-
leştirdiği Uluslararası Çiçek Festi-
vali ile gündemdeydi. Biz de Ege
Üniversitesi’nden bir grup öğretim
üyesi, Belediye Başkanı Mehmet
Çiçeğin kenti Bayındır
Kertiş’in davetlisi olarak katıldık
bu festivalin ikinci günkü progra-
mına.
Çiçek Festivali nedeniyle
ilçede bir bayram havası vardı.
Sokaklar, caddeler ve parklar
dopdoluydu. Bayındırlılara ek
olarak köylerden ve çevre ilçe-
lerden gelen kadınlar, erkekler
ve çocuklarla doluydu.
Bayındır politik olarak da
dikkat çekici bir ilçe. Uzun
yıllardır CHP’li belediye
yönetmiş ilçeyi ama şu anda
İzmir’in yirmi sekiz ilçesi
içerisinde yerel seçimlerde
AKP’nin kazandığı tek ilçe
konumunda.
Belediye binasında
Başkan Kertiş’le sohbet
ederken kendisini bir hayli
dertli bulduk. “Ben siyasetçi deği-
lim, amaç hizmet etmek” türünden
yakınmaları sık sık dile getiriyordu.
Oysa siyaset doğası gereği kötü bir
şey değildir. Hatta hakkıyla yapılın-
ca iyi ve kaçınılmaz bir etkinliktir.
Başkanın kastettiği, halk arasında
olduğu gibi siyaset değil particilik
ve bunun üzerinden kayırmacılıktı.
Başkan Kertiş’i oldukça gergin
hale getiren gerekçeyi sorduk. Bir
dokunduk, bin ah işittik. AKP’li
olduğu için Büyükşehir Belediye
yönetimi tarafından dışlandıkları-
nı, kendi deyimi ile hemen hemen
her olayda “ötekileştirildiklerini”
ifade ediyordu.
Büyükşehir Belediye Başkanı
Aziz Kocaoğlu’nun Çiçek Festivali
açılışına katılmamasını ve tören
için diğer ilçelere verilen desteği,
Bayındır’a vermediğini örneklerle
anlatıyordu. “Burası İzmir’e bağlı
değil mi?”, “Bu Festival İzmir’in
Festivali değil mi?”, “Aziz Kocaoğlu
buradan da oy almadı mı?”…
Bunları dinlerken Başkan
Kocaoğlu’nun hükümetten ya-
kınmalarını hatırladım. Demek ki
bizim siyasal kültürümüzde böyle
bir sorun var. Merkezi hükümetler
ve Büyükşehir belediye yöne-
timleri kendi partisinden olanları
kollarken diğerlerine mesafeli bir
tutum takınıyorlar. Doğrusu bu
olmasa da.
Çiçek Festivali stantlarını geziyo-
ruz. İzmir Büyükşehir Belediyesi yok
ama Kocaeli ve İstanbul Büyükşehir
Belediyesi temsil ediliyordu. Demek
ki bu türden ilişkilerde idari bağlılık-
tan çok siyasi parti bağı daha etkili
olmakta.
Akşam Bayındır Futbol Stadında
dünyaca ünlü Fransız şarkıcı Natalie
Cardone’yi dinliyoruz hep beraber.
“Ben devrimciyim” diyor sağ yum-
ruğunu havaya kaldırarak. İlk olarak
ünlü devrimci Che Guevara için
bestelenmiş “Hasta Siempre” şarkısını
coşkuyla söylüyordu.
Çiçeğin kenti Bayındır’da bir gün
böyle geçti.
Engin ÖNEN
Ali İhsan MİMTAŞ
