HAZİRAN 2009
47
46
giriş yaptığımızda, ülkenin diğerlerine
göre daha medeni bir ülke olduğunu
anlamıştık.
“2.5milyon yaşındaki
Büyük Sahra’nın
kenarından geçtik”
Gümrük işlemlerinden sonra to-
plam 750 km yol yaptık. “Sahra” Arap-
ça çöl anlamına gelen “Sahara” keli-
mesinden geliyor. Libya’nın güneyini,
güney batısını ve Tunus’un güneyini
de içine alan, 2.5 milyon yaşındaki
büyük Sahra’nın kenarından geçtik.
Gerçek sınırları Atlas Okyanusu’ndan
Kızıl Deniz’e kadar uzanan ve ABD’yi
kaplayacak kadar geniş olan çölde
gün içinde sıcaklık, eğer bulabi-
lirseniz gölgede 50 dereceyi geçmek-
teydi. Sıvı ve mineral takviyesinin
hayati önem taşıdığı çöl geçişlerinde
motorlar durduğunda korumalı
pantolonlarımızın paçalarından ter
damladığını, o giysiler içinde düşüp
bayılmamak için rüzgarın devam
ettiği sürekli seyahatin en iyi serin-
leme yolu olduğunu belirtmeliyim.
Sıcaklığa rağmen
havanın kuru olması
gündüz-leri biraz
çekilir kılmaktaydı.
Geceleri 20 dere-
ceye kadar düşen
hava sıcaklığı
rahat bir uyku çek-
memize yardımcı
oluyordu. Deniz
kenarındaki ılıman
etki ve takvime bağlı
yolculuğumuz nedeni
ile çölün içlerindeki,
oldukça konuk-
sever olduklarını
duyduğumuz, berberi kabilelerini
ziyaret edemedik. Ancak yüzlerce
kilometrelik çölde, zihni inanılmaz
dinlendiren yolculuk konusunda
yeterince deneyim
kazandığımızı
düşünüyorum.
Yol üzerinde
Gabes ve Sfaks adlı
kentlere uğradık.
Sfaks oldukça renkli
ve gelişmiş bir şehir.
Gece yarısını geçen
saatlerde hâlâ yol-
larda olduğumuz
yolculukta otoyol
kenarında bir
benzin istasyonu-
nun yanında sandalyelerde uyuduk.
Kadınların günlük hayatın içinde yer
aldıkları ve bunun medeni etkileri-
nin hemen fark edildiği bir ülke
Tunus. Yollarda herkesin Arapça’dan
çok Fransızca konuşmasından
anlaşılabileceği üzere Fransa’dan
oldukça etkilenmiş ve etkilen-
meye devam eden bir ülke. Çölün
ortasındaki bir çizginin topluluklar
üzerinde yarattığı farklılıkları birkaç
gün içinde gözlemleyebilmek
aramızda ilginç toplum mühendisliği
egzersizleri yapmamıza yol açtı.
Günün erken saatlerinde vardığımız
başkent Tunus’u akşama kadar gezip,
İtalya’ya kalkan ilk feribota bindik.
Sicilya üzerinden planladığımız
yolculuk yerine doğrudan Roma
yakınlarındaki bir liman kenti olan
Civitivechia’ya doğru yola çıktık. Ceza-
yir ve Fas arasındaki sınır kapısının
kapalı olduğu bildirildiği için zaten
Fas’a geçme şansımız da yoktu. Her
şeye rağmen Cezayir’e girebilseydik
oradan İspanya’ya gemi ile geçmeyi
deneyebilirdik ama maalesef
başaramadık. Yolculuğumuzun bun-
dan sonraki kısmı bir başka kıtada,
Avrupa’da devam etti.
Köprüler Kurmak ekibinin
yol haritası
Y
aşamın bir yolculuk
olduğuna inanıyor ve
yolda olmak özlemiyle yanıp
tutuşuyorduk. Ege Üniversiteli yedi
yürek, dünya çevresinin yarısına denk
gelen, Akdeniz çevresindeki üç kıta
ve 24 ülkenin yer aldığı, 20.000 km’lik
zorlu bir parkuru, 2 motor ve bir 4x4
araç ile dolaşmayı hayal ettik.
Sonra da düştük hayalimizin
peşine. Bizi şekillendiren, bizden
etkilenmiş yüzyıllarca organik ilişkiler
kurduğumuz Akdeniz’in etrafındaki
topraklar; vaat ettikleri görüntüler,
renkler, sesler, kokular, tatlar ve
hikayeler ile, mistik bir serüvenin
fısıltısı gibi bizi bu hayali yaşamaya
çağırdı. Doğu ile Batı arasında, ülkeler
arasında, kültürler arasında, dün ile
bugün, bugün ile yarın arasında, in-
sanlarla özlemler, gerçeklerle hayaller
arasında köprüler kurmak istedik.
Türkiye, Suriye, Lübnan, İsrail, Ürdün,
Mısır, Libya, Tunus, Cezayir, Fas,
İspanya, Fransa, Monako, İtalya, Avus-
turya, Slovenya, Hırvatistan, Bosna-
Hersek, Karadağ, Sırbistan, Kosova,
Makedonya, Arnavutluk, Yunanistan
ve tekrar Türkiye sırasıyla gidilmesi
planlanan 24 ülke, hayalin plana,
planın ise gerçeğe dönüşmesi süre-
cinde bizim dışımızda kalan nedenler-
den ötürü 18 ülkeye ve 15.000 km’lik
yola inmek zorunda kaldı.
Tunus sınırında diğer Arap ülke-
lerinde karşılaştığımız formalitelerle
karşılaşmayıp, yeni plaka çıkartmayıp
hatta herhangi bir vergi vermeden
